بررسی مقدماتی میزان وقوع دیسپلازی مفصل آرنج در سگ های نژاد بزرگ ارجاعی به بیمارستان تخصصی دانشکده دامپزشکی

دیسپلازی مفصل آرنج تکامل غیر طبیعی مفصل آرنج می باشد. اغلب موارد دیسپلازی ملایم آرنج باعث آرتروز خفیف می شود که ممکن است بدون علائم بالینی باشد و صاحبان حیوان-ها و پرورش دهندگان سگ ها از حضور این مشکل در بین سگ های کنل خود بی خبر هستند. به منظور بررسی مقدماتی میزان دیسپلازی مفصل آرنج، تعداد 39 قلاده سگ با محدوده سنی 5/4 ماه تا 9 سال و محدوده وزنی 15 تا 59 کیلوگرم از نژادهای مختلف مورد ارزیابی بالینی و رادیوگرافی قرار گرفتند. بر اساس رادیوگراف های انجام شده،6 قلاده سگ (3/15%) از نظر دیسپلازی مفصل آرنج مثبت گزارش شدند که از این تعداد 4 قلاده بصورت 2 طرفه و 2 قلاده یک طرفه درگیر بودند. از 78 مفصل ارزیابی شده، 10 مفصل از نظر ed مثبت بودند که از این تعداد 5 مفصل (4/6%) درجه 1، 3 مفصل (8/3%) درجه2 و2 مفصل (5/2%) درجه 3 را نشان دادند. در 2 قلاده (ژرمن شفرد و رات ویلر) بصورت یک طرفه، عدم یکی شدن زائده آنکونئال گزارش شد. فقط در یک مفصل واجد ed (درجه 1)، لنگش همراه با وزن گیری ثبت گردید.کاهش دامنه حرکتی مفصل در 2 مفصل (درجه 2) از 10مفصل درگیر گزارش شد و در یک مورد (درجه 3 و واجد عارضه uap) تورم و دردبه هنگامملامسه مفصل ثبت گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از مطالعه مقدماتی حاضر، با توجه به عدم وجود علائم بالینی در اکثر موارد درگیر، انجام رادیوگرافی از مفصل برای انجام برنامه غربالگری جهت انتخاب جمعیت مناسب پیشنهاد می شود. کلمات کلیدی: سگ، رادیولوژی، دیسپلازی مفصل آرنج، درجه بندی دیسپلازی مفصل آرنج